Amal Yang Ikhlas

  
     Amal yang ikhlas amat penting dalam kehidupan setiap muslim agar segala kebaikan yang dilakukan tidak sia-sia dan mendapat ganjaran. Amal yang diniatkan untuk mengerjakannya terbahagi kepada dua bahagian iaitu amal yang ikhlas dan amal yang tidak ikhlas. Imam Nawawi dalam keterangannya mengenai amal yang disertai niat yang baik, telah berkata; bahawa amal yang ikhlas pula terbahagi kepada 3 bahagian iaitu:

1. Amal yang dikerjakan kerana takut kepada Allah (ibadat hamba)
2. Amal yang dikerjakan kerana mahu mendapatkan syurga & pahala (ibadat saudagar)
3. Amal yang dikerjakan kerana malu kepada Allah, melaksanakan hak kehambaan & membuktikan kesyukuran serta merasakan diri sebagai seorang yang masih dalam kecuaian serta kebimbangan yang penuh ketakutan kerana tidak tahu adakah amalnya diterima atau tidak (ibadat yang merdeka)...

    Rumusannya, amal yang ikhlas ialah amal yang diqasadkan kepada Allah, tidak kepada yang lainnya. Dalam sebuah hadith pula diceritakan bahawa seorang lelaki telah datang kepada Rasulullah s.a.w. lalu berkata; "Ya Rasulullah! Ada seorang lelaki yang bersedekah tetapi ia suka supaya dipuji dan diberikan pahala kepadanya." Rasulullah tidak berkata apa-apa kepada lelaki tersebut sehingga diturunkan ayat al-Quran yang bermaksud:

" Maka barangsiapa mengharapkan pertemuan dengan Tuhannya, hendaklah kerjakan amal soleh. Dan janganlah ia sekutukan seorang pun dalam beribadat kepada Tuhannya.." (Surah al-Kahfi ayat 110)

    Antara sebab-sebab yang merosakkan amal ialah perasaan kehairanan dan kekaguman dengan amalnya serta perasaan kesombongan dengan melakukannya. Perasaan itu akan merosakkan serta memusnahkan keikhlasan amal walaupun kelihatan sempurna dan elok pada zahirnya. Selain itu, perasaan riya' juga dapat menjahanamkan amal. Harith al-Muhasabi berkata bahawa riya' itu ada dua macam; pertama, engkau memaksudkan taat kepada manusia dan kedua, engkau memaksudkannya kepada manusia dan kepada Allah. Amal yang dicampuri riya' bukanlah amal yang bersih, malah itulah amal yang menipu diri, mengotorkan jiwa dan menghampakan harapan. Amal yang disekutukan seperti ini tidaklah benar-benar ikhlas kerana orang yang mengerjakannya masih mengharapkan satu faedah yang berasingan selain daripada Allah s.w.t.

(by qamarguyz: risalah al-Qamar  edisi 2)